काठमाडौँ, । निर्भिक नारायण भुर्तेत पैयू गाउँपालिका–५ पर्वतका वडाअध्यक्ष हुन् । २८ वर्षीय भुर्तेलसँग जिल्लाकै सबै भन्दा कान्छा वडाध्यक्षको चिनारी पनि छ । यस वडामा विगत देखि नै नेकपा माओवादीको बलियो उपस्थिति रहेको थियो ।

पहिलो पटक भएको स्थानीय तहको निर्वाचनमा समेत माओवादीले जितेको र गत वर्ष त माओवादी र नेपाली कांग्रेसको गठबन्धन समेत भएकाले एमालेले जित्ने सम्भावना कम हुँदा जो कोही उम्मेदवार हुन नै हिचकिचाई रहेका थिए । तर करिव एक दशक देखि पत्रकारितामा सक्रिय भुर्तेल एमालेको तर्फबाट उम्मेदवार बनि जोखिम मोल्न तयार भए ।

पत्रकारिताका माध्यमबाट गरिव, विपन्न, उत्पीडित तथा समस्यामा परेका व्यक्तिहरुको पक्षमा आवाज उठाएका क्षणले उनलाई उम्मेदवार हुन आँट दियो । पत्रकारितासँगै सामाजिक क्षेत्रमा समेत विभिन्न उपकारी काम समेत गरेकाले उनले आफ्नो अलग्गै चिनारी भने बनाइसकेका थिए ।

यही चिनारी उनको निर्वाचन जित्ने सबै भन्दा ठूलो माध्यम पनि बन्यो । कस्तो रह्यो त स्थानीय तहमा जिल्लाकै कान्छा वडाध्यक्षको अनुभव ? प्रस्तुत छ, यी जाँगरिला जवान वडाध्यक्षसँगको कुराकानी ः

तपाईंलाई वडाध्यक्षको टिकट पाउन समस्या भयो कि जित्न ?

पत्रकारितामा भएकाले बिगत देखि नै जनताकै समस्या उठाउँदै आएको थिएँ । यो वडामा माओवादीको बलियो उपस्थिति रहेको र हाल सम्म एमालेले नजितेको वडा पनि हो । अझ गत चुनावमा त माओवादी र कांग्रेसको गठवन्धन भएकाले एमालेको जीत झनै शंकाको घेरामा थियो । त्यसैले मैले उम्मेद्वारको टिकट नै पाउन त धेरै समस्या भोग्नु परेन । तर जीत निकाल्न चुनौति थियो । दलिय जनाधार पनि भएको र विपक्षी उम्मेद्वारलाई गठवन्धनको साथ थियो भने मलाई पत्रकारिता र सामाजिक क्षेत्रबाट पु¥याएको योगदानको भरोसा थियो । यहि भरोसा नै मेरो जित निकाल्ने आधार बन्यो ।

जिल्लाकै कान्छो वडाध्यक्ष हुँदा आफू भन्दा ठूलो उमेर र अनुभवी समकक्षी तथा अन्यले हेर्ने दृष्टिकोण कस्तो पाउनु भयो ?

उमेरकै कुरा गर्ने हो भने यो काँचो छ, फुच्चे छ भन्ने खालको कुरा नउठेका पनि होइनन् । तर मेरो पृष्ठभूमिले जितायो अब भविष्यका लागि काम गर्नु पर्ने छ भन्ने सोच राखेका कारण मलाई कुनै दुखेसो छैन । मैले विगतमा पनि यही समाजको विकास र वडाबासीको चाहना अनुसार नै काम गरेकाले पनि धेरै आशंका पनि गर्नु हुन्न । तर मैले आँफै महसुस गरेको कुरा चाँही के हो भने, यस पटक त जितियो फेरि उम्मेदवार हुने वा नहुने आफ्नो ठाउँमा होला । तर यही समाजले सम्झने गरि इमानपूर्वक केहि काम गर्नु पर्छ भन्ने चाँही छ र केही सुरुवात पनि गरेका छौं ।

युवा वडाध्यक्ष हुनुको नाताले के नयाँ काम गर्नु भयो ? सबै अन्यको जस्तै भयो भने त युवा हुनु र नहुनुको औचित्य के रह्यो र ?

के नयाँ गरियो भन्ने कुरा एउटा हो तर अरुको जस्तै भयो भने त युवा हुनु र नहुनुको औचित्य के रह्यो र भन्ने तपाईंको प्रश्न चाँही गम्भीर हो । त्यसैले मैले तुलाना नै गरेको त छैन अरु भन्दा के भिन्न गरियो भनेर । तर वडाबासीले महसुस गर्ने गरि केही काम भने अवश्य गरेका छौं । पहिलो त हामीले समग्र वडा र वडाबासीका विभिन्न सुचक कस्ता छन् भनेर सर्वेक्षण तथा अध्ययन गरेका छौं । त्यसको नतिजाका आधारमा हामीले विभिन्न कार्यक्रम तय गर्दै आएका छौं । हामीले पहिलो वर्ष ३ विपन्न परिवारका घर बनाइदिएका छौं । आगामी वर्षमा समेत यो कार्यक्रमलाई निरन्तरता दिने लक्ष्य छ । यसै गरि सरकारले न्युनतम विद्युत् खपतमा छुट दिएको छ तर हामीले सम्पूर्ण वडाबासीको त्यो छुट रकम समेत वडाकै तर्फबाट तिरिदिँदै आएका छौं ।

शैक्षिक गुणस्तर सुधारका लागि सबै शिक्षकहरुलाई नमूना विद्यालयको भ्रमण गराई त्यहाँका असल अभ्यासको अनुकरण गर्ने वातावरण बनाएका छौं । कक्षा कोठामा त्यसको प्रभाव पनि देखिन थालेको छ । कक्षाका भित्ताहरु भरि शैक्षिक अभ्यासलाई सघाउने ढंगबाट सजाइएको छ । शैक्षिक तथा खेलकुद सामाग्रीहरुको उपलब्धता वृद्धी गरि सामुदायिक विद्यालय प्रतिको आकर्षण अभिवृद्धि गरिएको छ । कृषि उपजमा आत्मनिर्भरता र निर्यात समेतको वातावरणका लागि जग्गा लिजमा लिएर चक्लाबन्दी खेतीको अभ्यास सुरु गरिएको छ । अन्य पूर्वाधार तथा सामाजिक विकासका कार्यक्रहरु त श्रोत साधन र आवश्यकता अनुसार भइरहेकै छन् ।

अबको लक्ष्य के रहेको छ ?

चाहना ठूलो राखेर पनि हुँदैन रहेछ । आवश्यकता असीमित छन्, स्रोत साधन सीमित छ । तर प्राप्त र सम्भाव्य स्रोत साधनको अधिकतम उपयोगलाई कसरी जनमुखी बनाउन सकिन्छ भन्ने कुरा नै महत्वपूर्ण हो । सम्भावनाहरुको खोजी गर्दै आवश्यकताका आधारमा पूर्वाधारहरु निर्माण गर्ने, श्रोत साधन अपुग हुने योजनाहरुका लागि माथिल्लो निकायसँग पहल गर्ने कुरा नै रह्यो ।

मलाई चाँही के लाग्छ भने ठूलो लक्ष्य राखेर प्राप्त हुन नसक्दा निराश हुनु भन्दा सम्भाव्य लक्ष्यहरु राखि सकेको राम्रो गर्ने तर खराव केही नगर्ने चाहना छ । हाल सम्म पनि गाउँपालिकाका सम्पूर्ण जनप्रतिनिधि, वडाको सिंगो परिवार, आम पैँयूबासी तथा संघ र प्रदेश तहका जनप्रतिनिधिहरुबाट पनि सकारात्मक ऊर्जा प्राप्त भइरहेको छ । यही ऊर्जालाई सकारात्मक कार्यमा उपयोग गर्दै यस वडालाई समृद्धिको दिशातर्फ डाहोे¥याउनुलाई मैले आफ्नो जिम्मेवारी ठानेको छु ।